Dienstag, 17. März 2015

Schwäbisch für Fortgeschrittene - womit ich nicht Dahingegangene meine!


I geb's jâ ogern zuâ, aber en letzschder Zeit denk i doch öfter ieber's Alter ond mei Gsondheit nâch. Ned obedengt wegâ meine durch Oberationâ verkorkste Augâ, so dass i mir jetzt wie an Maulwurf mit Sehbehinderong vorkomm. Des war halt Pech, gell, ond i han jâ onderschrieba, dass i nix gega Pech han ... Mr isch halt bled ... Wia hât die alt Luis amâl gsait: Mr wird alt ond merkt's ned, mr wird wiascht ond sieht's ned on mr wird domm ond glaubt's ned. Recht hât se!
Noi, wegâ de Augâ isch's ned. Ond wegâ dem essentiellâ Tremor? Der mi zom kondaktscheiâ Assozialâ macht, der ned amol meh effendlich a Tass Kaffee drenkâ kâ, lass alloi a guad eig'schenkts Vierdele, ond guad eig'schenkt muss sei, sonscht kâ i glei dahoim saufa ... Des isch au koi Broblem des mr ned en dâ Griff griagt ... Obwohl ...
Ond dass i a Glatze han ond a bissle inkontinent ben stehrt mi au ned soooo arg ... Allerdengs: a vorsoichde Onderhos kâ'sch auszihâ, a Glatze ned ... a Glatze drockned nadierlich au schneller ...
Aber dâmit kâ mr läbâ.
Ond mit ârâ Wanderniere die oim Greizschmerzâ macht au. Frieher het i mi damit krank schreibâ lassâ kennâ, als Rentner durt's zwar gleich weih, aber nermâd zahlt dafier.
Was mir aber ächt Gedankâ macht isch ned des was i wois, aber des worom i mir Gedankâ mach?
I komm oifach ned druff!



Keine Kommentare: